ကျွဲ'ပါး'စောင်းတီး
ငယ်ငယ်က "ကျွဲပါးစောင်းတီး" ဆိုတာရဲ့ အဓိပ္ပာယ်ကို နားမလည်ခဲ့ဘူး။
ကျနော်က တရုတ်ဗမာကပြား၊ နေတာက တရုတ်အိမ်၊ တရုတ်ဝန်းကျင်ထဲမှာ။ မောင်နှမငါးယောက်ထဲမှာ ကျနော်က ဗမာသွေးအပါဆုံးလို့ ပြောရမယ်ထင်တယ်။ တရုတ်အသိုင်းအဝိုင်းထဲမှာ နေခဲ့ရပေမဲ့ တရုတ်လိုသိပ်မတတ်ဘဲ ဗမာလိုပဲ ပြောတယ်။
ဒုက္ခရောက်တာက ကိုယ်နားမလည်တဲ့ ဗမာဝေါဟာရတွေသိလာရင်၊ ကြားလာရင် အနက်အဓိပ္ပာယ်ပြောပြပေးတဲ့ လူမရှိဘူး။ အဖေက ကျွန်တော်တို့ငယ်ငယ်ကတည်းက နောက်အိမ်ထောင်ထူသွားလို့ တရုတ်ဖြစ်တဲ့ အမေတို့အသိုင်းအဝိုင်းထဲမှာပဲ ကြီးပြင်းခဲ့ရတာကိုး။ အမေက ဗမာစာကိုတောင် စစ်တပ်ထဲမှာနေတုန်းက အဖေသင်ပေးခဲ့လို့သာ အနည်းငယ် ရေးတတ်ဖတ်တတ်ခဲ့တာဆိုတော့ အမေ့ကို ကျွန်တော်နားမလည်တဲ့ စကားလုံးတွေရဲ့ အနက်အဓိပ္ပာယ်မေးလည်း အမေက ရေရေရာရာ မဖြေနိုင်ဘူး။
အဲ့ဒီတော့ အပေါ်က ပြောခဲ့သလို ငယ်ငယ်က "ကျွဲပါးစောင်းတီး" ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို ကြားစ၊ သိစတုန်းက အတော်ကို ခွကျတာပေါ့။ နောက်ပိုင်းမှ သိလာတာက ဆိုလိုရင်းအဓိပ္ပာယ်ကတော့ ဘယ်လောက်ပဲပြောပြော နားမဝင်ဘူး၊ အာပေါက်အောင်ရှင်းပြလဲ မထူးဘူးဆိုတဲ့ သဘောပေါ့။
ဟုတ်ပြီ ကျွဲပါးစောင်းတီးဆိုတဲ့ စကားလုံးရဲ့ ဆိုလိုရင်းကို သိရပြီ...။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်ကို အဲ့ဒီစကားလုံးက ဦးနှောက်ခြောက်စေနေတုန်းပဲ။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာတော့ ကျွဲရဲ့ 'ပါး'ကို ဘယ်လိုလုပ် 'စောင်း'အဖြစ် တီးမှာလဲပေါ့။ ကျွန်တော့်ကို အတွေးလွဲစေတဲ့ စကားလုံးက 'ပါး' ဆိုတဲ့ စကားလုံးလေးပဲ၊ 'ပါးပြင်' လို့ဆိုတာပဲ ထင်နေတာကိုး။
ဘယ့်နှယ် ... ငါမြင်ဖူးတဲ့ ကျွဲတွေရဲ့ ပါးပြင်က စောင်းအဖြစ်တီးလို့ရပုံ မပေါ်ပါဘူး။ ဒါမှမဟုတ် အောက်ပြည်အောက်ရွာက ကျွဲတွေနဲ့ ငါတို့ ရှမ်းပြည်ဘက်က ကျွဲတွေနဲ့များ မတူလို့လားပေါ့.... ကလေးပီပီ လျှောက်တွေးမိတယ်။
နောက်မှ ကျောင်းမှာ အတန်းနည်းနည်းကြီးလာတော့ "ကျွဲပါးစောင်းတီး" စကားထဲမှာ "ပါး" ဆိုတဲ့စကားလုံးက ကျွန်တော်ထင်သလို ကျွဲရဲ့'ပါး' မဟုတ်ဘဲ 'အနီးအပါး' ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ့ တွဲမြင်လာတော့မှပဲ 'ကျွဲရဲ့အနီးအပါးမှာ စောင်းတီး' ဆိုပြီး သဘောပေါက်လာရတော့တယ်။ ကျွဲရဲ့ အနီးမှာ သာယာနာပျော်ဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် ဘယ်လိုပဲ စောင်းတီးပြ တီးပြ ကျွဲကတော့ နားသောတခံတတ်မှာ မဟုတ်ဘူးလေ။
ကျွဲကြီးတွေအတွက်ကတော့ ရွံ့ဗွက်လူးမယ်၊ မြက်စားမယ်၊ မျိုးဆက်ပွားဖို့အတွက် တာဝန်ထမ်းဆောင်မယ်၊ အိပ်မယ်၊ လူတွေခိုင်းတာလုပ်မယ် ဒါပဲ သူတို့သိတာကိုး။ အသိဉာဏ်ရှိသူတို့သာ ခံစားနားလည်နိုင်မဲ့ ဂီတသံစဉ်ကို သူတို့တွေ ဘယ်နားလည်မတုန်း။
အဲ့ဒီရဲ့အဖြစ်ကိုအကြောင်းပြုပြီး ကျွန်တော်တို့ လူတွေထဲမှာလည်း အကြောင်းအရာတစ်ခုနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဘယ်လောက်ပဲ အာပေါက်အောင်ရှင်းပြ ရှင်းပြ ... နားမဝင်၊ နားမလည်တဲ့လူတွေကို "ကျွဲပါးစောင်းတီး"ပါပဲကွာ။ သူကို သွားပြောမနေနဲ့ "ကျွဲပါးစောင်းတီး"သလိုပဲ ဖြစ်လိမ့်မယ်လို့ ပြောကြတာပေါ့ ... ဟုတ်လားဗျ၊ ကျွန်တော်နားလည်ထားတာများ မှားနေရင်လည်း ရှင်းပြကြအုံးနော်။
အဲ့ဒီကျွဲတွေက အတော်ကို 'ထူအ'လှသဗျ။ ကြောက်လည်း မကြောက်တတ်ကြဘူး။ ငယ်ငယ်က လားရှိုးမြို့ကို အလည်သွားတိုင်း ကားလမ်းပေါ်မှာ လဲအိပ်နေတဲ့ ကျွဲတွေ ခဏခဏ တွေ့ခဲ့ရဖူးတယ်။ သူတို့က ကားလမ်းကို ပိတ်နေတဲ့အခါ ကားဟွန်းဘယ်လောက်တီးတီး ဂရုတောင် မစိုက်ဘူး။ သူ့ဟာသူ အေးအေးဆေးဆေး လှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ်နဲ့ သွားတာပဲ။ တခါတလေ ဟွန်းတီးတဲ့ ကားကိုတောင် တစ်ချက်စောင်းငဲ့ကြည့်ပြီး ထီမထင်ဟန်နဲ့ လမ်းပေါ်ကနေ မဖယ်ပေးချင်ဘူး။ ဒီလောက် အသံကျယ်တဲ့ ဟွန်းတီးတာတောင် ဂရုမစိုက်တဲ့ဟာ 'စောင်း'သံလောက်ကတော့ သူတို့အတွက် အပျော့ပေါ့။
ဒါကြောင့် "ကျွဲပါးစောင်းတီး" ဆိုတဲ့ စကားကို ပိုပြီး ဆန်းသစ်အောင်၊ ခေတ်မှီအောင်၊ ကြားရသူ အလွယ်တကူ နားလည်အောင် ကျွန်တော့်အတွေ့အကြုံအရ ပြန်ပြင်လိုက်တယ်။
"ကျွဲပါးဟွန်းတီး" တဲ့ ....
ကျနော်က တရုတ်ဗမာကပြား၊ နေတာက တရုတ်အိမ်၊ တရုတ်ဝန်းကျင်ထဲမှာ။ မောင်နှမငါးယောက်ထဲမှာ ကျနော်က ဗမာသွေးအပါဆုံးလို့ ပြောရမယ်ထင်တယ်။ တရုတ်အသိုင်းအဝိုင်းထဲမှာ နေခဲ့ရပေမဲ့ တရုတ်လိုသိပ်မတတ်ဘဲ ဗမာလိုပဲ ပြောတယ်။
ဒုက္ခရောက်တာက ကိုယ်နားမလည်တဲ့ ဗမာဝေါဟာရတွေသိလာရင်၊ ကြားလာရင် အနက်အဓိပ္ပာယ်ပြောပြပေးတဲ့ လူမရှိဘူး။ အဖေက ကျွန်တော်တို့ငယ်ငယ်ကတည်းက နောက်အိမ်ထောင်ထူသွားလို့ တရုတ်ဖြစ်တဲ့ အမေတို့အသိုင်းအဝိုင်းထဲမှာပဲ ကြီးပြင်းခဲ့ရတာကိုး။ အမေက ဗမာစာကိုတောင် စစ်တပ်ထဲမှာနေတုန်းက အဖေသင်ပေးခဲ့လို့သာ အနည်းငယ် ရေးတတ်ဖတ်တတ်ခဲ့တာဆိုတော့ အမေ့ကို ကျွန်တော်နားမလည်တဲ့ စကားလုံးတွေရဲ့ အနက်အဓိပ္ပာယ်မေးလည်း အမေက ရေရေရာရာ မဖြေနိုင်ဘူး။
အဲ့ဒီတော့ အပေါ်က ပြောခဲ့သလို ငယ်ငယ်က "ကျွဲပါးစောင်းတီး" ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို ကြားစ၊ သိစတုန်းက အတော်ကို ခွကျတာပေါ့။ နောက်ပိုင်းမှ သိလာတာက ဆိုလိုရင်းအဓိပ္ပာယ်ကတော့ ဘယ်လောက်ပဲပြောပြော နားမဝင်ဘူး၊ အာပေါက်အောင်ရှင်းပြလဲ မထူးဘူးဆိုတဲ့ သဘောပေါ့။
ဟုတ်ပြီ ကျွဲပါးစောင်းတီးဆိုတဲ့ စကားလုံးရဲ့ ဆိုလိုရင်းကို သိရပြီ...။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်ကို အဲ့ဒီစကားလုံးက ဦးနှောက်ခြောက်စေနေတုန်းပဲ။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာတော့ ကျွဲရဲ့ 'ပါး'ကို ဘယ်လိုလုပ် 'စောင်း'အဖြစ် တီးမှာလဲပေါ့။ ကျွန်တော့်ကို အတွေးလွဲစေတဲ့ စကားလုံးက 'ပါး' ဆိုတဲ့ စကားလုံးလေးပဲ၊ 'ပါးပြင်' လို့ဆိုတာပဲ ထင်နေတာကိုး။
ဘယ့်နှယ် ... ငါမြင်ဖူးတဲ့ ကျွဲတွေရဲ့ ပါးပြင်က စောင်းအဖြစ်တီးလို့ရပုံ မပေါ်ပါဘူး။ ဒါမှမဟုတ် အောက်ပြည်အောက်ရွာက ကျွဲတွေနဲ့ ငါတို့ ရှမ်းပြည်ဘက်က ကျွဲတွေနဲ့များ မတူလို့လားပေါ့.... ကလေးပီပီ လျှောက်တွေးမိတယ်။
နောက်မှ ကျောင်းမှာ အတန်းနည်းနည်းကြီးလာတော့ "ကျွဲပါးစောင်းတီး" စကားထဲမှာ "ပါး" ဆိုတဲ့စကားလုံးက ကျွန်တော်ထင်သလို ကျွဲရဲ့'ပါး' မဟုတ်ဘဲ 'အနီးအပါး' ဆိုတဲ့ စကားလုံးနဲ့ တွဲမြင်လာတော့မှပဲ 'ကျွဲရဲ့အနီးအပါးမှာ စောင်းတီး' ဆိုပြီး သဘောပေါက်လာရတော့တယ်။ ကျွဲရဲ့ အနီးမှာ သာယာနာပျော်ဖွယ်ကောင်းလောက်အောင် ဘယ်လိုပဲ စောင်းတီးပြ တီးပြ ကျွဲကတော့ နားသောတခံတတ်မှာ မဟုတ်ဘူးလေ။
ကျွဲကြီးတွေအတွက်ကတော့ ရွံ့ဗွက်လူးမယ်၊ မြက်စားမယ်၊ မျိုးဆက်ပွားဖို့အတွက် တာဝန်ထမ်းဆောင်မယ်၊ အိပ်မယ်၊ လူတွေခိုင်းတာလုပ်မယ် ဒါပဲ သူတို့သိတာကိုး။ အသိဉာဏ်ရှိသူတို့သာ ခံစားနားလည်နိုင်မဲ့ ဂီတသံစဉ်ကို သူတို့တွေ ဘယ်နားလည်မတုန်း။
အဲ့ဒီရဲ့အဖြစ်ကိုအကြောင်းပြုပြီး ကျွန်တော်တို့ လူတွေထဲမှာလည်း အကြောင်းအရာတစ်ခုနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဘယ်လောက်ပဲ အာပေါက်အောင်ရှင်းပြ ရှင်းပြ ... နားမဝင်၊ နားမလည်တဲ့လူတွေကို "ကျွဲပါးစောင်းတီး"ပါပဲကွာ။ သူကို သွားပြောမနေနဲ့ "ကျွဲပါးစောင်းတီး"သလိုပဲ ဖြစ်လိမ့်မယ်လို့ ပြောကြတာပေါ့ ... ဟုတ်လားဗျ၊ ကျွန်တော်နားလည်ထားတာများ မှားနေရင်လည်း ရှင်းပြကြအုံးနော်။
အဲ့ဒီကျွဲတွေက အတော်ကို 'ထူအ'လှသဗျ။ ကြောက်လည်း မကြောက်တတ်ကြဘူး။ ငယ်ငယ်က လားရှိုးမြို့ကို အလည်သွားတိုင်း ကားလမ်းပေါ်မှာ လဲအိပ်နေတဲ့ ကျွဲတွေ ခဏခဏ တွေ့ခဲ့ရဖူးတယ်။ သူတို့က ကားလမ်းကို ပိတ်နေတဲ့အခါ ကားဟွန်းဘယ်လောက်တီးတီး ဂရုတောင် မစိုက်ဘူး။ သူ့ဟာသူ အေးအေးဆေးဆေး လှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ်နဲ့ သွားတာပဲ။ တခါတလေ ဟွန်းတီးတဲ့ ကားကိုတောင် တစ်ချက်စောင်းငဲ့ကြည့်ပြီး ထီမထင်ဟန်နဲ့ လမ်းပေါ်ကနေ မဖယ်ပေးချင်ဘူး။ ဒီလောက် အသံကျယ်တဲ့ ဟွန်းတီးတာတောင် ဂရုမစိုက်တဲ့ဟာ 'စောင်း'သံလောက်ကတော့ သူတို့အတွက် အပျော့ပေါ့။
ဒါကြောင့် "ကျွဲပါးစောင်းတီး" ဆိုတဲ့ စကားကို ပိုပြီး ဆန်းသစ်အောင်၊ ခေတ်မှီအောင်၊ ကြားရသူ အလွယ်တကူ နားလည်အောင် ကျွန်တော့်အတွေ့အကြုံအရ ပြန်ပြင်လိုက်တယ်။
"ကျွဲပါးဟွန်းတီး" တဲ့ ....
Comments
Post a Comment